بنا بر گزارشها، آمريکا از فرانسه خواسته است شماري از اعضاي گروه تروريستي مجاهدين خلق را که در اردوگاهي در عراق زير نظر ارتش آمريکا زندگي ميکنند، بپذيرد که اين درخواست رد شده است.
به گزارش سايت روزنامه لا فيگارو يک مقام وزارت خارجه فرانسه گفت: آمريکاييها از سال 2003 به اين سو آنها را در عراق نميخواهند و سعي کرده اند آنها را به جاي ديگري نقل مکان دهند و گهگاه از ما خواهش کردهاند ميزبان برخي از آنها باشيم، اما ما اين درخواست را رد ميکنيم.
مقر شوراي ملي مقاومت، شاخه پوششي تروريستهاي مجاهدين خلق، در فرانسه است.
هرچند سازمان مجاهدين خلق که گروهي مسلح و مخالف جمهوري اسلامي است در فهرست سازمانهاي تروريستي آمريکا و اتحاديه اروپا قرار دارد اما شوراي ملي مقاومت به طور آزادانه در اين کشورها فعاليت ميکند.
از سال 1981 که سركرده و شمار زيادي از اعضاي سازمان مجاهدين خلق از ايران به فرانسه گريختند، اين کشور مهمترين مرکز فعاليت اين سازمان در غرب به شمار ميرود.
با اين حال دولت فرانسه در سال 2003 با اعضا و سران اين گروه برخورد و آنها را متهم به تلاش براي انجام عمليات تروريستي کرد.
در ماه ژوئن آن سال پليس فرانسه به 13 مقر تروريستها حمله کرد و مريم رجوي را به همراه حدود 160 نفر ديگر از اعضاي اين گروه دستگير کرد.
در پي آن يورش مريم رجوي به تامين امکانات مالي براي تروريستها و دست داشتن در عمليات تروريستي متهم شد، اما 15 روز بعد با قرار وثيقه آزاد شد و محدوديتهايي بر تحرکات وي اعمال شد.
البته دادگاه تجديد نظر سه سال بعد در ژوئن 2006 محدوديت اعمال شده بر فعاليت و تحرکات هفده تن از اعضاي شوراي ملي مقاومت از جمله خانم رجوي را لغو کرد.
عليرغم رد درخواست آمريکا از سوي فرانسه، اين کشور اخيرا در ماه آوريل عدهاي از جداشدگان از مجاهدين را که از عراق ميآمدند پذيرا شد.
از سال 2003 که عراق به اشغال ارتش آمريکا و متحدانش درآمد، شماري از اعضاي سازمان مجاهدين خلق به تدريج از اين سازمان جداشده و قرارگاه اشرف را که مقر آنان در عراق بود، ترک کردند و برخي از آنها به ايران رفتند.
ارتش آمريکا که طي اين مدت قرارگاه اشرف را تحت محافظت داشته، جداشدگان از مجاهدين را در اردوگاهي در کنار اين قرارگاه اسکان و تحت حمايت خود قرار داده است.
قرارگاه اشرف در سال 1986 و با انتقال رهبري مجاهدين خلق از فرانسه به عراق تأسيس شد و اعضاي اين سازمان تروريستي با امکانات نظامي که صدام در اختيار آنها قرار داد به مبارزه مسلحانه با ايران ميپرداختند و در تجاوز نظامي بعثيها عليه ايران به نفع صدام جاسوسي ميكردند.